به نام حضرت دوست
سه شنبه اولین نشست وبلاگیمون رو نصفه نیمه داشتیم خونه ی میلاد اینا من و حامد به خاطر ج.ه. اونجا بودیم قرار بود علی هم بیاد ولی خوب یه کاری داشت که به همین خاطر هم به صورت آن لاین (از طریق تلفن) با هم صحبت کردیم و وقت نشد در مورد مسائل مختلف با هم بحث کنیم . انشاالله تو یه وقت دیگه شام خونه علی آقا نشست میذاریم تا دیگه براش کار پیش نیاد !
ـ هفته دیگه برای ما م...ی ها هفته شهدا است... !
ـ خوب که چی؟
ـ خوب که چی نداره ! هفته شهدا یا هر مراسم دیگه ای دو تا فایده که بیشتر نداره . یکیش اینه که برای مراسم کار کنیم تا امتیاز بگیریم و آخر سال بتونیم بریم اردو تشویقی دومیش که از اولی مهمتره اینه که برای مراسم چندتا از زنگهای درسیمون می پره (تعطیل می شه) .
ـ واقعا اگه همه مثل تو باشند همون بهتر که در هر چی مراسم و یادواره است تخته کنن!
ـ چرا در شو تخته نمیکنن؟
ـ لابد دلیلی داره که تو اون رو نمی فهمی...
برنامه آن سوی خبر ها رو که دیدین تازگی ها تو این برنامه برای پیدا کردن ریشه مشکلات مردم خیلی تلاش خوبی میشه ولی چه فایده که در مورد هر موضوع وقتی پیگیری هاشون رو دنبال میکنی و جواب های مسئولین رو میشنوی میبینی که آخر سر همه تقصیر ها رو گردن یه موسسه یا وزارت خونه یا اداره میندازن و اون موقع گوینده میگه الارقم تلاش های بسیار موفق به مصاحبه با مسئول این موسسه نشدیم و برنامه تموم میشه ...
این هم یه نوع پیگیری و دلسوزی برای مردمه دیگه!
پشت قاب بی نفس
مثل اون پرنده که دلش گرفته تو قفس
احمد
سلام
حالم به هم خورد که درباره هفته شهدا اینطوری حرف زدی!!!
این فقط در مورد یه دانش آموز فرضی بود
شما شهید شهدا که بابا حرف اون بیچاره ها رو نمیفهمید!
از قدیم گفتن از کوزه همان برون تراود که دراوست! تو آهنگ وبلاگتون میگه عشق هم در دل ما سردرگم. حتما واسه شما جاشو پیدا کرده دیگه. مبارکه!
و همچنین!
برای توضیح بیشتر منظورم تو قسمت دوم یه ویرایش کوچیک کردم تا سو تفاهم ها رفع بشه
آره واقعا چرا درشو تخته نمی کنن و چرا همیشه موفق به مصاحبه با مقصر نمی شن؟!
خدا رو شکر توی بچه (کودک) حرف مارو فهمیدی!
چی چی رو اینجا نوشته بودی که ادرس به اینجا دادی؟ من که چیزی پیدا نکردم
کافی بود مطلب دوم رو یه خورده مفهومی می خوندید
ما تو این وبلاگ همه چیز رو آماده در اختیار خواننده نمی گذاریم و باب فکر کردن و عمیق شدن رو باز گذاشتیم
خیلی هم که مطلبت را میبینم گمراه کنننده نیست و کم لطفی کردند.
بابا ای بل رکورد تعداد نظرات را شکوندی
در ضمن شما زیاد خودت را نا راحت نکن از این دلسوزی ها توی
تلویزیون و روزنامه ها پر است.
زین خلق پرشکایت گریان شدم ملول
آن های وهوی نعره مستانم آرزوست
گفتی ز ناز بیش مرنجان مرا برو
آن گفتنت که بیش مرنجانم آرزوست