گردش

در زیر درختان می چرخم؛

برگها چرخ خوران می ریزند؛

پاییز نارنجی فام است.

چه دلم را می برند ٫ رنگهای خزان امروز.

               *               *               *
روی چمنهایم؛

اکنون به بهار می نشنید.

ساعت به دو عقرب برنده ٫

اینک را به خزان می کشاند.

آه چه زیباست بهارِ اینک!

               *               *               *
چشمهایم رو به بالاست؛

آفتاب هم کرده کنون خانه در آن.

چشمهایم شسته شده اند٫

آخِر خورشید در آنها می تابد.

آبِ هم اکنون ٫ چهره ام می شوید؛

امید برایم که جه زیباست٫

به فردا می ماند.

رهرو

استاده در موجیم/در جمع همراهان

از پای ننشینیم/در اوج این طوفان

ار دست و پا کاری/با ما کند نتوان

در قلب و جان باشد/برهم گره دستان

گر دشمنی باشد/درموضع رهبان

آخر بوَد راهی/بهر عبور از آن

گر سد کند راهم/کوه و تل سنگان

آبی شوم شویم/بگشایمش دالان

ره توشه ام باشد/قدری پنیر و نان

استاده در موجم/فارغ ز هر طوفان

---

آقا جان ٫ ما اگه نخوایم شما نظر بدین ٫ کیو باید ببینیم؟
 ( این یعنی اینکه من خیلی بامزه ام)