آیا به خاطر می آوری:نام پنج نفر از ثروتمند ترین اشخاص جهان، پنج شخصی که در سالهای اخیر ملکه ی زیبایی جهان شده اند یا دو نفر از کسانی که جایزه نوبل را برده اند و یا حتی ده هنرپیشه ای که اخیرا اسکار گرفته اند…نسبتا مشکل است.نگران نباش هیچکس به خاطر نمی آورد!
تشوق ها پایان می پذیرد…مدالها را گرد و غبار فرا می گیرد… وبرنده ها خیلی زود فراموش می شوند…
ولی اکنون ببین آیا به خاطر می آوری: نام سه معلمی را که در پیشرفت تحصیلی تو نقش موثری داشته اند، سه نفر از دوستانت که در زمان احتیاج به تو کمک کرده اند، یا انسان هایی که احساس خاص و زیبایی را در قلب تو به وجود آورده اند، یا اسم پنج نفر از کسانی که مایل هستی اوقات فراغت خود را با آنها بگذرانی. جواب دادن به خیلی راحت و بی دردسر است…نیست؟
کسانی که به زندگی تو معنا بخشیده اند، جزو مشهور ترین و بالاترین افراد دنیا نیستند، آنها ثروت زیادی ندارند یا مدال و جایزه ی مهمی به دست نیاورده اند، ولی… آنها کسانی هستند که نگران تواند و از تو مراقبت می کنند، کسانی که مهم نیست چگونه، ولی در کنار تو می مانند…
مدتی درباره ی آن فکر کن…زندگی خیلی کوتاه است…و تو، در کدام لیست از کسانی که نام بردم هستی؟ آیا می دانی؟
اینو دوست خوبم آقای الف.ط برام فرستاد.همونی که اگه میل هاش به من نباشه من زندگی یکنواخت و ساکنی رو خواهم داشت… دوست خوب، نعمتی بی همتاست…
بله.
گاهی وقتها یک کلمه می تونه هزاران معنی داشته باشه...:(
سلام
درسته... قبول دارم... تو هم سعی کن که مثل اونا تو یادشون بمونی....
یه جمله از امام علی (ع) بود که کلی باهاش حال کردم.... چون با روحیه ی من سازگار بود:
چیزی که زیادش هم کمه: دوست
به دردت میخوره... یادت باشه...
سلام
نه... من دوستی که به دردم بخوره نمی خوام... من منش خودمو دارم... من دوستی که به دردش بخورم می خوام... من دوستی می خوام که برام تب کنه تا من براش بمیرم...
موافقم.
ولی پست قبلیت رو ترجیح می دم.
خب پست های بد باید باشن تا پست های خوب به چشم بیان...مگه نه؟؟؟
سلام...
داش فرهاد دعوتت کردم به بازی یلدا...
سر بزن...
مطلبت خیلی قشنگ بود...
خوش باش و سلامت ...
سلام...
حتما میام... اما وبلاگت یه مشکلی داره... روی همه کامپیوتر ها اجرا نمیشه... یه گیری داره...
آفرین
دست ما را هم بگیر .
سلام...
از مطالبتون خیلی خوشم اومد(تقریبا).
در میان بحثتون با فرهاد دلشدگان:
درسته که:(( آدمی در عالم خاکی نمی آید بدست))
اما دلشده ها (شایدم آیینه ها) که در عالم خاکی زندگی نمی کنن...
در مورد این ذکری که فرهاد آخر متناش میگه می فهمم چی می خواهید بگید اما...
یا علی
به امید دیدار
سلام...
راستش من دقیقا متوجه نشدم که شما کی هستین...
چه دلشده و چه آیینه و چه... هر جوری که باشی باید توی عالم خاک زندگی کنی... ما محکوم به زندگی در این دنیا هستیم... خدا هر چقدر هم به ما اختیار داده باشه... بودن و نبودن در این دنیا رو به خودمون واگذار نکرده...
به امید دیدار
عمری خطاب کردند ناخورده مست مارا
آویختند چون تاک از داربست ما را
آیینه وار بودیم همراز سینه صافان
آن آهنین دل آمد درهم شکست مارا
دلبسته ی نگاه آن آتشین نگاهیم
بگذار تا بنامند آتش پرست مارا
دزدانه تا کی و چند این پرده را بر انداز
بگذار تا ببینند ساغر به دست مارا
بی حد زدند مارا از حد گذشته بودیم
شادیم از آنکه دیدند هشیارو مست ....ما را !
سعید بیابانکی
مطلبت رو که خوندم یاد یه مقاله افتادم...تو اون می گفت، چه طوره که وقتی تو اخبار می گن در تصادفی در فلان شهر ۱۷ نفر کشته و ۲ نفر زخمی شدند فقط می گوییم : آ ، عجب چیزی ها . ولی وقتی فقط یه نفر از اقوام فوت می کنه ،های های های؟ و همچنین یاد مقاله ای که در آخر کتاب تست فیزیک در مورد دونده المپیک نوشته بود... ان شاالله که خوندی.
سلام ! چه قدر دیر دیر می نویسید!
سلام چه قدر کسل کننده هستید با اینکه این وب سایت کسل کننده است اما دوست دارم بازم بیام