مژده ای دل که فلک حالت دیگر دارد انجم شب خبر از وصل تو در بر دارد
حالیا از قدمش پیک بهاران آید که کنون گل به تنش جامه ی ازهر دارد
گردش چرخ فلک حادثه ای می سازد که حدوثش خبر از یار معنبر دارد
ده بشارت که خدا قصد عنایت دارد که قضا حکم وصال تو مقدر دارد
هر نفس شکر خدا دارم و در محرابم هدهد خوش خبرم نامه ز دلبر دارد
عاقبت جام جم از دست سلیمان گیرم آسمان بهر زمین هدیه برتر دارد
می زند زنگ دلم از پس هستی فریاد کعبه دل صنما نام تو بر در دارد
صاحبا شعر صبا را تو ببین کز یمنت کمترین بوده کنون ساقه شکر دارد
«میلاد»
به به
عجب شعر قشنگی
خودت گفتی؟
معلوم شد احمد شعر رو نخونده گفته قشنگ ه
صبای کاشانی. شاعر قرن ۱۳. پرچمدار بازگشت ادبی. ملک الشعرای دربار فتحعلی شاه قاجار. پسری هم با تخلص عندلیب داشت که شاعر خوبی بود. از آقار او:
- دیوان اشعار
-خداوند نامه: در بیان معجزات پیامبر که حماسه ای مذهبی است
-عبرت نامه: در مدح فتحعلی شاه
-گلشن صبا: به تقلید از بوستان
-شهنشاه نامه: در مایه های شاهنامه
احمد بدون تامل حرف بزنی عاقبتش این می شود.
در ضمن مدرسه تعطیل شد دلم خنک شد.